Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

“ΛΟΓΑΡΙΘΜΟΣ ΕΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΨΩΘΕΙ ΕΝΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ, ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΒΑΣΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΧΘΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ. Ο ΛΟΓΑΡΙΘΜΟΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΔΕΚΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ «ΚΟΙΝΟΣ ΛΟΓΑΡΙΘΜΟΣ» ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΒΙΟΛΟΓΙΑ, ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ, ΜΗΧΑΝΙΚΗ.”

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Η ΛΕΞΗ «ΛΟΓΑΡΙΘΜΟΣ»? ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΝ-ΝΟΙΕΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΠΟΥ ΘΑΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ….ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ.

ΕΝ-ΝΟΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΣΑ (ΕΝ) ΣΤΟΝ ΝΟΥ (ΝΟΙΑ).

ΛΟΓΑΡΙΘΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ, ΟΠΟΥ ΛΟΓΟΣ ΙΣΟΝ ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝ ΑΡΧΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ. ΜΕΣΑ (ΕΝ) ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ, ΔΗΛΑΔΗ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ. Α-ΡΥΘΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ Ο ΡΥΘΜΟΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΡΥΘΜΟΣ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΦΑ. ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ (ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΝΟΥ) ΕΧΟΥΝ ΥΨΙΣΤΟ ΡΟΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΟΥΣ.

ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΥΕΤΑΙ, ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΗΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ.

ΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΝΝΕΑ ΑΡΙΘΜΟΥΣ ΜΑΣ (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9) ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΟΤΙ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ (ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΣΤΟ «Α») ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΕΝ-ΝΕΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΕΟ, ΣΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΕΝΑ» ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟ «ΝΕΑ» ΑΛΛΑ ΣΕ ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ. ΕΝΑΣ ΑΕΝ-ΑΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΣΚΥΤΑΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΔΕΚΑΔΑ (10) ΚΑΙ ΞΕΔΙΠΛΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ (10 – 11- 12 – 13 – 14 – ΚΛΠ). ΤΟ ΑΠ-ΕΙΡΟ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ. ΔΙΟΤΙ ΙΕΡΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΤΑΘΕΡΟ, ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΕΙΡΟ ΠΡΕΠΕΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΔΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ, ΑΕΝΑΑ….ΑΠΕΙΡΑ. ΕΞΑΛΛΟΥ ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΛΕΞΗ: AΠ-ΕΙΡΟ = ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΡΟ (ΕΙΡΟ ΜΕ ΑΝΑΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ).

ΑΝ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΑ (ΤΗΝ ΑΡΧΗ) ΜΕ ΤΟ ΕΝΝΕΑ (ΤΟ ΝΕΟ) ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΔΕΚΑ (10), ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΗΔ-ΕΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ, ΑΦΟΥ Η ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΜΠΥΛΩΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝΩΣΕ ΤΑ ΔΥΟ ΑΚΡΑ ΤΗΣ.

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΕΚΑ (ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ) ΓΕΝΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΕΚΤΕΤΑΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ (ΔΕΚΑΕΤΙΑ, ΑΙΩΝΑΣ ΔΗΛΑΔΗ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΩΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ ΤΟΥ ΔΕΚΑ) ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΟΝΑΔΩΝ. ΓΕΝΙΚΑ ΤΟ ΔΕΚΑΔΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΡΙΘΜΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ, ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΩΣ ΝΟΗΜΟΝΑ ΟΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΛΜΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΑΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΙΡΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΑΣ.

ΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΩΣ ΜΟΝΑΔΕΣ (1) ΕΝΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ (Ο) ΔΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝ-ΝΕΑ ΜΗΝΕΣ ΜΙΑ ΝΕΑ ΖΩΗ.

ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΕ ΕΙΝΑΙ ΥΨΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΕΙΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΘΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ, ΔΙΟΤΙ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΚΑΙ ΓΙΆΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΝΑ ΤΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ, ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΔΕΘΟΥΜΕ ΔΙΑ-ΔΙΚΤΥΑΚΑ ΛΕΜΕ “log in” ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΣΑ (in) ΣΤΟΝ ΛΟΓΟ (log). ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΟ ΔΙΑ-ΔΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ: ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ, ΤΟΥ Ι-ΔΙΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ.

ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΣΤΟ ΟΛΟΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤ’ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΟΛΙΚΗ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΟΙ 2 ΛΕΞΕΙΣ “ΣΥΝΔΕΣΗ” ΚΑΙ «ΣΥΝΘΕΣΗ» ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΤΑ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ, ΟΠΟΥ ΤΟ ΔΟΝΤΙΚΟ ΔΕΛΤΑ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΣΚΥΤΑΛΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΟΝΤΙΚΟ ΘΗΤΑ, ΟΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΣΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΟΛΙΚΟ ΣΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΘΑ ΣΥΝΘΕΘΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙΣ.

Ο ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΙΜΕ-ΝΑ ΤΟΥ (ΚΕΙΜΕΝΟ = ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΝΟΥΣ) ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΝΩΣΗ (ΣΥΝΔΕΣΗ) ΟΠΟΥ ΟΛΟΙ ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΕΣΗ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝ-ΘΕΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΡΤΕΜΗ ΣΩΡΡΑ: https://www.aitherikigrafi.gr/keimena

Kalliopi Altin